ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΧΑΡΤΗ

Αρχαιολογικοί χώροι

Εκκλησίες

Σπηλιές

Βουνά

Οφτό ή Αντικρυστό Κρέας

Το οφτό κρέας ή αντικρυστό, το ψήνανε παλιά μόνο στις ορεινές περιοχές και συνήθως από άντρες βοσκούς. Τους εξυπηρετούσε ο τρόπος που το ψήνανε γιατί δεν είχαν στους χώρους βοσκής μαγειρικά σκεύη. Αφού έσφαζαν το ζώο, το ξεραχίζανε και το έκαναν τέσσερα κομμάτια, τα λεγόμενα γουλίδια. Κάθε κομμάτι το περνούσαν από μία ξύλινη σούβλα από ξύλο ασφενδάμου και αλατίζανε το κρέας. Ορισμένοι βοσκοί, κάνανε τη λεγόμενη οτερμενιά. Έβρισκαν, δηλαδή, κατάλληλες πέτρες, τις τοποθετούσανε σε σχήμα τετράγωνου και έβαζαν επάνω τις σούβλες με το κρέας. Στη μέση και σε σωστή απόσταση (ούτε πολύ κοντά, ούτε μακριά) έβαζαν ένα σωρό από ξερά ξύλα. Άναβαν τη φωτιά και το κρέας ψηνότανε με τη φλόγα. Το κρέας λοιπόν ήτανε αντίκρυ στη φωτιά (αντικρυστό) και όχι πάνω στη φωτιά. Το αφήναν έτσι για τρία τέταρτα και ύστερο το γύριζαν από την άλλη μεριά. Το μυστικό για να γίνει το οφτό κρέας νόστιμο είναι το λίπος.

Τα κουλούρια του γάμου

Δύο ημέρες πριν από τη μέρα του γάμου, που παλιότερα ήταν πάντα η Κυριακή (σήμερα γίνονται γάμοι και άλλες μέρες) έφτιαχναν τα κουλούρια του γάμου: το νυφόψωμο, τα κουλούρια για τους κουμπάρους, για τον Πόστο, για τα Κανίσκια, για τη λαγήνα (την κανάτα) με το κρασί, για τους καλεσμένους. Μαζευόταν όλες οι γυναίκες του χωριού να βοηθήσουν στο ζύμωμα. Αφού έφτιαχναν τη ζύμη και την ζύμωναν, την έπλαθαν στη συνέχεια, σε σχήμα κουλουριών, μεγάλων ή μικρότερων. Ταυτόχρονα άλλες γυναίκες έπαιρναν θέση σε μικρά τραπέζια και με τα σύνεργα τους (καλάμι, μασούρι, ψαλιδάκι, τσιμπίδι, χτένι ψιλό) άρχιζαν να φτιάχνουν τα «ξόμπλια» με τα οποία θα στολίσουν τα κουλούρια. Εκεί είναι που έβαζαν όλο το μεράκι και τη φαντασία τους και συναγωνίζονται ποια θα φτιάξει το καλύτερο. Στα ξόμπλια κυριαρχούν τα πουλιά, τα τριαντάφυλλα, οι σαύρες, τα κομπολόγια, τα σταφύλια με τα φύλλα και οι λεγόμενες δεσές.

Πηγή:(έντυπο υλικό: Ανώγεια η γη του μύθου και του ονείρου, σελ 101)