ΚΑΙΡΟΣ

Ανώγεια

Ασθενής βροχή
11°C
άνεμος: 15 Νοτιοδυτικός

Ρέθυμνο

16°C
άνεμος: 27 Δυτικός

Σπήλι

14°C
άνεμος: 06 Δυτικός

Φράγμα Ποταμών

17°C
άνεμος: 13 Δυτικός

Ανώγεια - Ζώμινθος - Ζώμινθος - Νίδα

Χλωρίδα

Στο νησί της Κρήτης υπάρχουν δέντρα και φυτά που συναντούμε και στα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας και στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο. Όμως υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός ενδημικών φυτών, γεγονός που εξηγείται από τη γεωγραφική απομόνωση του νησιού που ευνόησε την ανάπτυξη τοπικών ειδών ήδη από την αρχαιότητα.

Από τα 2000, περίπου, είδη φυτών που υπάρχουν στην Κρήτη, τα 160 είναι ενδημικά και υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο στο νησί. Η βλάστηση, σε σχέση με το παρελθόν έχει περιοριστεί σημαντικά, και τα αλλοτινά κατάφυτα βουνά, όπως ο Ψηλορείτης ή Ίδη (δασωμένο βουνό), σήμερα έχουν σχεδόν απογυμνωθεί κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης βοσκής αιγοπροβάτων και των πυρκαγιών.

Φυτά που ευνοούνται από την υγρασία και τη θαλασσινή αλμύρα, μπορεί να συναντήσει κανείς σε παραθαλάσσιες περιοχές. Το λεγόμενο κρινάκι της θάλασσας (Pancratium maritimum) και τα αρμυρίκια (Tamarix cretica) καθώς και ο Κρητικός Φοίνικας του Θεοφράστη (Phoenix theophrastii) είναι μερικά από τα φυτά που φυτρώνουν σε τέτοιες περιοχές. Στην πεδινή ζώνη που φθάνει μέχρι το υψόμετρο των 300 μέτρων, βρίσκει κανείς τους θάμνους της Μεσογειακής Μακίας, όπως το Σχίνο (Pistacia lentiscus), το Πουρνάρι (Quercus coccifera), την Πικροδάφνη (Nerium oleander), τη Λιγαριά (Vitex agnus-castus), το Χαμομήλι (Chamomilla recutita), τη Μέντα (Mentha spicata), τη Μυρτιά (Myrtus communis), τα Ρείκια (Erica), τους Σταφυλινάκες (Daucus carota), τα Αγριοσέλινα (Smyrnium), τους Δενδρομολόχες (Alcea pallida cretica), τη κοινή παπαρούνα (Papaver rhoeas), τη Λαδανιά (Cistus incanus-creticus) και το Κρητικό Έβενος (Ebenus cretica). Η ημιορεινή ζώνη που φθάνει περίπου ως τα 800 μ. και περιλαμβάνει θάμνους όπως το Πουρνάρι (Quercus coccifera), το Σχίνο (Pistacia lentiscus), το Θυμάρι (Thymus capitatus), τη Κουμαριά (Arbutus unedo), το Αγγάραθος (Phlomis cretica), το Σφεντάμι (Acer sempervirens), η Βρυωνιά (Bryonia cretica), τα Σπάρτα (Spartium junceum), τον Στύρακα (Styrax officinalis)κ.α., αγριολούλουδα όπως το κρητικό Κυκλάμινο (Cyclamen creticum), την Ίριδα (Iris cretica), τη Δρακοντιά (Dracungulus), τη Μαχαιρίδα (Gladiolis italicus), την Τουλίπα (Tulipa orphanidea), τα Βολβολούλουδα (Muscari commosum), διάφορα είδη της κρητικής ορχιδέας και δέντρα όπως η Χαρουπιά (Ceratonia siliqua), και η Βελανιδιά (Quercus). Πιο βόρεια, στην ορεινή ζώνη που εκτείνεται από τα 800 έως τα 1800μ. ευδοκιμούν τα Πουρνάρια (Querus coccifera) και το Κρητικό Σφεντάμι (Acer sempervirens) καθώς και θάμνοι και αγριολούλουδα όπως οι κίτρινες Bιολέτες (Erysimum creticum), η Τουλίπα (Tulipa cretica), η Κρητική Αγριαψιθιά (Achillea cretica), οι Αγριομενεξέδες (Viola cretica), ο Κρόκος (Crocus Oreocreticus) κ.α.. Τα φαράγγια έχουν πλούσια χλωρίδα και αποτελούν πραγματικούς παράδεισους με αγριολούλουδα και θάμνους, πολλά από τα οποία μάλιστα είναι ενδημικά και σπάνια. Στην πραγματικότητα, μπορεί να δει κανείς φυτά όλων των ειδών, όλα εκείνα που περιλαμβάνονται στις παραπάνω ζώνες, μια και τα φαράγγια ξεκινούν από ορεινές ή ημιορεινές περιοχές και καταλήγουν στη θάλασσα.

Στην Κρήτη μπορεί κάποιος να θαυμάσει το αυθεντικό Κρητικό δάσος με ήμερες καστανιές (Castanea sativa), πλατάνια (Platanus orientalis), κυπαρίσσια (Cupressus sempervirens), κ.α..

Στην περιοχή του Ρεθύμνου αναγνωρίστηκαν 18 τοπικά ενδημικά είδη (Anemone heldreichii, Asperula incana, Campanula tubulosa, Centaurea idaea, Centaurea redempta, Cirsium morinifolium, Cyclamen creticum, Galium fruticosum, Lomelosia albocinta, Medicago strasseri, Origanum dictamus, Petromarula pinata, Phlomis lanata, Scutelaria sieberi, Sesleriadoefleri, Staechelina petiolata, Verbascum arcturus, Viola cretica, 6 Ελληνικά ενδημικά (Asperula taygetaea, Bryonia cretica, Centaurea argentaea, Erysium cadiscum ssp. Cadiscum, fritilaria craeca, Odonites linkii), και 3 βαλκανικά ενδημικά (Knautia integrifolia, Origanum vulgare, Rhamnus prunifolius).

Στο νομό Ρεθύμνου, υπάρχει ένας πλούτος εναλλαγών που ποικίλει ανάλογα με το υψόμετρο. Στη πεδινή ζώνη κυριαρχούν οι ελαιώνες, αλλά και άφθονα είδη από αγριολούλουδα, όπως η μαντιλίδα (Crhysanthemum coronarium), η ανεμώνη (Anemone coronaria), και η ακονιζέ (Inula viscosa) κ.α. Στην ημιορεινή ζώνη μεγάλες εκτάσεις καταλαμβάνουν τα φρύγανα, στα οποία απαντάται πλήθος ορχιδεών, και οι θαμνώδεις διαπλάσεις της μεσογειακής μακίας με κυρίαρχα είδη τον πρίνο (Quercus coccifera), τη λαδανιά (Cistus creticus), και την κουμαριά (Arbutus unedo).