ΚΑΙΡΟΣ

Ανώγεια

Ασθενής βροχή
11°C
άνεμος: 15 Νοτιοδυτικός

Ρέθυμνο

16°C
άνεμος: 27 Δυτικός

Σπήλι

14°C
άνεμος: 06 Δυτικός

Φράγμα Ποταμών

17°C
άνεμος: 13 Δυτικός

πηγή: www.meteo.gr

Γαράζο - Ανώγεια

Συνολικό μήκος: 16 χλμ
Ώρες: 5 ώρες
Προτεινόμενη περίοδος: Μάρτιος - Νοέμβριος
Δυσκολία διαδρομής: Καμία

Πανίδα

Το υψόμετρο και τη θερμοκρασία είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξή της πανίδας. Η ταξινόμηση των ζώων και των πουλιών που ζουν στην Κρήτη, και ειδικότερα στο Ρέθυμνο, γίνεται με βάση τις υψομετρικές ζώνες. Στην παραθαλάσσια ζώνη και μάλιστα στις βραχώδεις ακτές θα βρει κανείς τον γνωστό Γλάρο (Larus genei) καθώς και το Γεράκι (Falco Eleonore), που έρχεται στην Κρήτη από την Αφρική κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στις αμμώδεις παραλίες γεννά τα αυγά της η θαλάσσια χελώνα caretta - caretta. Στην πεδινή ζώνη, σε πεδιάδες και χαμηλούς λόφους, συναντάει κανείς λαγούς, νυχτερίδες, νυφίτσες, σκατζόχοιρους, ζουρίδες (Mustela nivalis ssp galinthias), Τρανορινολόφους (Rhinolophus ferrumequinum), Μικρορινιλόφος (Rhinolophus hiposideros), ασβούς (αρκάλους), αγροπόντικες (Apodeus sylvaticus-creticus), κηπομυγαλίδες (Crocidura suaveolens) και πουλιά, όπως σπουργίτια (Passer domesticus), καρδερίνες (Carduelis carduelis), χελιδόνια (Delichon urbica), κουρούνες (Corvus corone), σπίνους (Fringila coelembs) κ.α. Τα ίδια είδη ζώων και πουλιών αλλά με μεγαλύτερη συχνότητα συναντά κανείς και στην ημιορεινή ζώνη, όπου υπάρχουν ακόμα ορισμένα είδη αρπακτικών πουλιών, όπως τα κοράκια (Corvus corax) και τα κοτσύφια (Turbus merula).

Στην ορεινή ζώνη θα βρούμε τον γυπαετό (Gyapetus barbatus), καθώς και τα παραπάνω πουλιά. Εκεί ζει ακόμα το σπάνιο κρητικό αγριοκάτσικο (Capra aegagrus) και ο κρητικός αγριόγατος (Felix silvestris)

Την Άνοιξη μπορεί έχει κάποιος την ευκαιρία να δει σμήνη αποδημητικών να κινούνται προς την Ευρώπη. Ο ντόπιος πληθυσμός αποτελείται κυρίως από κουφαηδόνια, κορυδαλλούς και καρδερίνες, ενώ υπάρχουν είδη αετών και άλλα αρπακτικά πουλιά.

Στην περιοχή του Ρεθύμνου, έχουν καταγραφεί είδη αμφιβίων και είδη ερπετών όπως Πρασινοφρύνος (Bufo viridis), Δενδροβάτραχος (Hyla arborea), Λιμνοβάτραχος (Rana cretensis), Πρασινογουστέρα (Lacerta trilineata ssp polylepidota), Αιγαιόσαυρα (Podarcis erhardii), Σπιτόφιδο (Elaphe situla), Αγιόφιδο (Telescopus falax). Επίσης στην περιοχή έχουν αναγνωριστεί είκοσι είδη λεπιδόπτερων: Iphiclides podalirius, Papilio machaon, Pierisbrasicae, Pieris rapae, Euchloe ausonia, Gonepteryx cleopatra, Leptidea sinapis, Lycaena phlaeas, Lampides boeticus, Celastrina argiolus, Aricia agestis, Polyommatus icarus, Nymfalis polychloros, Vanessa atalanta, Cyrinthia cardui, Polygonia aegea, Parange aegeria, Carcharodus alceae, Thymelicus aeteon και Gegenew pumilio. Είναι είδη που διαβιούν σε φρυγανώδεις και θαμνώδεις περιοχές και σπηλιές.

Προστατευόµενα είδη πτηνών µε παρουσία στο Νομό Ρεθύμνου

Γυπαετός (Gypaetus barbatus)

Μέχρι τις αρχές του αιώνα, ο Γυπαετός ήταν αρκετά κοινός σε όλα τα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας και την Κρήτη αλλά και σε ορισμένα μεγαλύτερα νησιά όπως η Ρόδος. Κατά τη δεκαετία του 1980 εκτιμάται ότι ο πληθυσμός του είδους αριθμού σε 35 περίπου ζεύγη, 12 από αυτά στην Κρήτη. Ενέργειες για τη διάσωσή του πραγματοποιούνται από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία.

Όρνιο (Gyps fulvus)

Το Πρασσανό φαράγγι είναι σημαντικός τόπος για την εύρεση τροφής του Όρνιου. Εκεί υπάρχουν ορεινοί φρυγανότοποι και αραιά δάση. Μεγάλες σχετικά συγκεντρώσεις του είδους είναι συχνές, ειδικά το καλοκαίρι. Θέσεις κατάλληλες για φώλιασμα βρίσκονται τόσο εντός του φαραγγιού, όσο και εκτός. Τα πουλιά δημιουργούν αποικίες και φωλιάζουν στην περιφέρεια του βουνού κοντά στα χειμαδιά των κοπαδιών. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγουν τις αντίξοες καιρικές συνθήκες ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται πιο κοντά στη τροφή τους.

Χρυσαετός (Aquila chrysaetos ssp homeyeri)

H ευρύτερη περιοχή του Ψηλορείτη περιλαμβάνει τέσσερις επικράτειες Χρυσαετού. Στην περιοχή του Πρασσανού φαραγγιού, κάνει αραιά την εμφάνισή του. Η καταδίωξη του είδους από τον άνθρωπο είναι έντονη και το µμοναδικό γεγονός που διασώζει το είδος είναι η σχετική αφθονία τροφής (πέρδικες κυρίως) και η ύπαρξη νέων πτηνών, που καλύπτουν τις απώλειες των ενηλίκων.